Zainspirowana książką Moniki Kostery “Organizacje i Archetypy”, zaczęłam przyglądać się biegunowości w organizacjach, z którymi współpracuję. Kult życia i witalności (charyzma! zaangażowanie! inspiracja! motywacja! przewaga! szybkość!) zdecydowanie utrudnia rozmawianie w firmach o śmierci, przemijaniu, zapominaniu czy utratach. A przecież to tak, jakby żyć i udawać, że nie ma jesieni i zimy, czasu nocy i snu, smutku i pustki czy samotności – jakby próbować pracować “połową wszystkiego”. Co robimy w organizacji w sytuacji, gdy lider odchodzi? Czy organizujemy stypę, czy pozwalamy na żałobę, czy dajemy przestrzeń do smutku, a może i strachu? Czy jest miejsce na czas “przejścia”, czy też zanim ktokolwiek zdąży poczuć pustkę, zamalowujemy jeden portret drugim, jedno nazwisko
[…]